 |
| Źródło: www.sxc.hu |
Dieta niskowęglowodanowa jak każdy program żywieniowy ma swoje plusy oraz minusy. W poprzedniej części artykułu mówiliśmy o jej efektywności i skuteczności, której rzeczywiście nie można jej odmówić. Nie mniej jednak nie łudźmy się nie jest ona aż tak zrównoważona jakby się mogło wydawać!
Autor książki o diecie niskowęglowodanowej (zwanej inaczej strefową) mówi nam, iż znalazł sposób na to, aby osiągnąć idealne samopoczucie. Wszystko co musimy zrobić, aby móc się czuć zawsze dobrze to wejść do odpowiedniej strefy. Możemy to uczynić dzięki zastosowaniu podanych przez niego wskazówek żywieniowych. Zakładają one przede wszystkim odpowiednie propozycje pomiędzy spożywanymi składnikami. Proporcje te możemy najprościej określić mianem 30-40-30. Odbiegają one znacznie od ogólnie przyjętych norm, o których zachowanie apelują lekarze dietetycy. Normy te zakładają, iż 12-15% energii powinno pochodzić z białka, 25-30 z tłuszczów a 55-60 z węglowodanów. Dieta niskowęglowodanowa zakłada natomiast, że proporcja białek do węglowodanów powinna w każdym posiłku wynosić 0,75. Oznacz to zatem, że sposób żywienia jaki stosujemy będąc na diecie niskowęglowodanowej jest ni mniej ni więcej jak białkowy. Dostarczanie do organizmu zbyt dużej ilości białka wiąże się z kolei z pewnymi problemami zdrowotnymi.
