29 kwietnia 2011

Plusy i minusy stosowania diety niskowęglowodanowej – część druga

Źródło: www.sxc.hu
Zbyt duża ilość białka w codziennej diecie stanowi poważne zagrożenie. Może bowiem spowodować zaburzenia w prawidłowym funkcjonowaniu nerek oraz wątroby. W konsekwencji prowadząc nawet do ich niewydolności. Do tego typu programów żywieniowych jak dieta niskowęglowodanowa powinno się zatem podchodzić z dużą ostrożnością.

Ponadto warto również wiedzieć, że nadmiar białka w pożywieniu zmniejsza wchłanianie wapnia. Wiąże się to natomiast ze zwiększonym ryzykiem osteoporozy. Prowadzi to również do zwiększenia zawartości aminokwasu homocysteiny, który podnosi stężenie frakcji cholesterolu LDL oraz nasila działanie wolnych rodników. Przekłada się to natomiast na zwiększenie ryzyka pojawienia się u osób stosujących dietę niskowęglowodanową choroby miażdżycowej. Czynnikiem zniechęcającym do stosowania przedstawionego wcześniej programu żywieniowego jest również dość czasochłonne przygotowywanie posiłków oraz komponowanie jadłospisu, który może dla niektórych wydawać się dość skomplikowany. System cegiełkowy wymaga bowiem opanowania wiedzy na temat wagi produktów, które się na nie składają. Warto również powiedzieć o tym, że w książce na temat diety strefowej możemy znaleźć dość dużo błędów merytorycznych. Interesująca może się zatem wydać informacja o możliwości zmiany kodu genetycznego za pomocą diety. Taka adnotacja znajduje się na okładce. W rzeczywistości nie ma ona jednak nic wspólnego z prawdą.